Bersekolah dikajang ni penuh dengan hal hal duniawi. Masa kat bangi ada gak ah orang orang yg berperangai macam ni. Berperangai yg kalau kat bangi memang tantangtu gak ko kena bahan. Tapi kat kajang erm entah ah aku tengok diorang biasa je dgn orang berperangai camni. Lagi sanjung ada ah. Bukan nak kata diri ni bagus kepe tapi aku memang tak biasa ah bergaul dgn orang macam ni. Macam baru kenal kehidupan. Batak. Nak attention.
Lelaki lah aku rasa macam haih sabau jelah nak menengoknya. Like seriously diorang ni nak attention wey ado aku tak faham ah apa pasal perangai macamni. Kalau kat bangi dah kena pulau dah haha. Tapi apakan daya aku pun kat tempat orang en so tak payah banyak cakap ah perhati jelah. Tempat orang. Tak sama macam tempat sendiri. Belajar jelah. Jauh perjalanan luas permandangan. Bak kata ongtuatua la.
Ha pastu. Aku nak kata aku falling love kat someone tu takde ah sangat. Aku suka. Tapi aku jenis malas nak tunjuk. Malas nak dia tahu. Aku pun bukan hotstuff pun. Kang apa apa jadi kena reject ke apa kan malu hahahahahaha. Heih aku takde pun terfkir sampai nak bagitau. Aku bab bab laki ni memang aku pendam senyap je. Layan macam takde apa. Padahal dalam terasa. Poyo en. Pastu jak lagi budak tu pergi kat perempuan lain tenganga ko. Haha benda biasa. Macam lah baru semalam hidup. Macam lah baru semalam kenal dunia. Selalu je kena macam ni. Semua lelaki yang aku dah 'sayang' dalam senyap semua pergi kat orang lain. Aku? Gigit jari hahahaha. Paling sadis lelaki yang betul betul aku suka pergi kat kawan baik sendiri. Rasa taktau nak rasa apa dah. Yang kawan tu pun bukan taktahu aku suka. Tapi senyap senyap ada perasaan gak. Senyap senyap contact. Senyap senyap... ah sudahla malas ingat.
Nak tahu tak sebab apa? Sebab ni semua dunia!
No comments:
Post a Comment