Kau pun sama macam budak gigi kopak tu. Kau lelaki kedua lepas gigi kopak yang aku sayang. Sayang ah jugak. Kau salah satu kawan terhebat aku. Aku perlu kan kau sebenarnya. Lama en kita kenal. Sejak zaman myspace. Lama. Kau yang nak sangat jadi kawan baik aku. Siap bersumpah janji taknak lost contact dgn aku sampai ada cucu. Konon. Last last kau yang tetibe senyap. Nak fokus dgn kesayangan agaknya. Aku tak kisah pun. Bukan kali pertama kau tinggalkan "bffff" kau ni sebab kesayangan kau. Aku tak amik hati pun. Sape lah aku ni nak bandingkan dia. Dia bakal isteri kau. Aku kawan je. Tak penting. Tapi kau takyah ah datang balik kat aku kalau kesayangan kau tu busy. Heh.
Aku lagi lama kenal kau dari aku kenal budak gigi kopak tu. Aku berkawan dgn kau baru aku kenal gigi kopak tu. Kau je lelaki aku tak tinggalkan masa aku start setia dengan GK tu. Sebab kau lain. Kau tak sama macam orang lain. Aku dah anggap kau macam adik beradik aku. Semua benda kita share cerita. Share soalan Pmr haha. Jenis aku bukan senang sayang orang. Nak berkawan dgn orang pun tak senang. Aku kerek. Orang kata la. Kawan kawan aku ok je takde kata aku kerek pun. Ai manjer yu ollss. Orang je tak tahu. Tapi kalau aku dah sayang tu kira kau beruntung la. Ceh takde la beruntung mana. Sebab aku bukannya cantik. Aku bukannya artis facebook. Aku bukan tweetfamous. Tak HOT pun. Maybe aku tak hot kot sebab tu senang kau lupakan aku.
Tak kisah pun. Tapi aku terkejut la jugak. Sampai gila hati kau unfriend aku kat facebook. Tergamak shial kau. Kata kawan sampai bila-bila. Tapi asal kau delete aku. Tersentap hati ai yu ols. Kalau ye pun takyah ah sampai unfriend. Memang nak lost contact sangat ke? Hehe takpe la. Kita pun dah besar. Dah matang. Let it go jelah. Buat apa nak ambil hati. Kau dgn aku pon bukan sesape. Jumpa pon tak pernah en. Dalam mimpi ada la jumpa. Masa zaman ym dulu ada la webcam. Ceh. zama wai-em yu olls. Zaman takada smartphones. Phone pisang je. Phone ikan keli. Hahahahaha.
Sebenarnya banyak je kenangan kita. Banyak sangat sebenarnya. Dari form 2 kot. Sampai form 5. Start form5 lah kita dah start senyap. Bukan kita sebenarnya. Kau je. Aku okay je. Kau pun sama macam gigi. Layan aku pun dah lain. Aku dah agak. Kita memang dah takkan lama dah. Awek kau pun dah habis belajar. Ke cuti ke apa entah. Tapi dia free lah kan. Dah tak busy. Ada masa lah tu nak layan kau. Sebab tu kau senyap je dengan aku. Lepastu bila aku senyap mulalah kau kata aku sombong la kerek la. Padahal kau yang senyap dulu. Aku bukannya suka nak tegeheh-hegeh kat orang. Kalau kau senyap aku senyap la. Kau ok aku ok. Senang en. What you give you get back. Ahaks.
Aku taktahu lah sekarang ni. Aku tak tau aku rindu ke tak dekat kau. Tapi teringat tu ada la. Bila dengar lagu salena gomez je aku teringat kau. Bila tertengok cerita aku bukan tomboy kat astro je aku teringat kau. Bukan aku saja saja nak ingat kat kau. Aku kalau boleh malas nak amik tahu pasal orang dah takde ni. Tapi tetibe teringat. Nak buat macam mana.
Nak kata aku forever alone pon takde gak. Aku happy je dengan hidup aku sekarang ni. Kawan kawan ada. Family adik beradik ada. aku okay je. Benda benda macam ni buat aku lebih dewasa. Ceh. Haha.
Buat aku lebih comel sebenarnya. Hahahahahahahahaha. Bye.
Ni baru betul betul holiyau poreber alone.
No comments:
Post a Comment